در کنار درختان سر به فلک کشیده و کهنسال شهر تاریخی نطنز، مسجد جامع این شهر خود نمایی می کنند. مسجد جامع نطنز که برخی به آن مسجد جمعه نیز می گویند مجموعه ای از چند بنای تاریخی شامل خود مسجد، خانقاه، مقبره شیخ عبدالصمد و یک مناره ۳۷ متری می باشد.
معماری مسجد جامع نطنز
قدیمی ترین قسمت مسجد جامع نطنز مجموعه گنبد خانه جنوب غربی آن است. هنگام ورود به مسجد از ضلع جنوبی با دالان نسبتا وسیعی مواجه می شویم که همراه با 10 پله نسبت به کوچه با ۱.۵ متر اختلاف در سطح پایین تری قرار دارد. در سمت راست دالان، راهروی کوچکی قرار دارد که به شبستان هشت وجهی گنبددار متصل می شود. در سال ۱۳۵۲ شمسی کتیبهای را در آن کشف شد که نشان میدهد این بنا در سال ۳۸۹ هجری قمری ساخته شده که با استناد آن قدیمی ترین گنبد این منطقه به شمار می آید.
پیرامون موقعیت مسجد باید گفت که از سمت شمال و مشرق و جنوب محدود است به کوچه باریکی که چون به ورودی بزرگ مسجد و مقابل مناره و درگاه خانقاه میرسد، وسعت یافته و تبدیل به میدان کوچکی میشود.
به استثنای شبستان گنبددار که از بناهای دوره دیلمی است و قدمتی بیش از ۱۰۰۰ سال دارد، بقیه بنا مربوط به دوره ایلخانان مغول است که در فاصله سالهای ۷۰۴ تا ۷۲۵ هجری قمری بنا شده و قدمتی بیش از ۷۳۰ سال دارد. بنای مسجد جامع بین سال های ۷۰۴ تا ۷۰۹ هجری، بقعه شیخ عبدالصمد در سال ۷۰۷ هجری، ایوان جلوخان خانقاه در سال ۷۱۶ تا 717 هجری و مناره در سال ۷۲۵ ساخته شده اند.
برای خواندن ادامه مقاله و آشنایی بیشتر با بناهای تاریخی و مناطق گردشگری شهر نطنز با هتل قصرجهان همراه شوید.